عـــاشِقــانــه یِ آرام دو کــوهــنورد و فینگــــیلی

تا رسیدن به قله ، راهی نمانده

پاییز تمام نشده بود که به قله رسیدیم

در تابستان زندگیمان و در اوج خوشبختی خدا به ما معجزه ای داد

آخرین مطالب

۲ مطلب در آذر ۱۳۹۶ ثبت شده است

هشتاد و نه

بیست و چهارم .. سالگرد ازدواج ما بود ٫ سرکار بودم پنجشنبه خواهرم بی مقدمه زنگ زد که پاشو بعد از شرکت بیا خونه ما .. گفتم نه خونه خیلی کار دارم حداقل ۲-۳ دور باید لباسشویی بزنم و کف خونه کثیفه کلی ظرف نشسته و اینا .. اگرم بخوام بیام باید برای همسر غذا بزارم ٫ و کلی نه و نمیشه اوردم و اخر سر این من بودم که سه و نیم عصر پنجشنبه داشتم تو تخت عزیزم قرمه سبزی میخوردم و همون جا ولو شدم .. اصلا نا نداشتم .. همیشه منتظر ۵ شنبه ظهرم که بخوابم .. 

همسر هم یکی دوبار گفت نمیری خونه خواهرت؟ گفتم نه میخوام خونه باشم .. خودمو کشیدم زیر پتو که دیدم صدای خش و خش میاد به کوهنورد گفتم میشه بزاری من خوابم ببره بعد سر و صدا کنی؟ 

سرمو بلند کردم و یه نیم نگاهیم بهش کردم ولی چون عینک نداشتم درست و حسابی ندیدمش .. 

اومد نشست روی تخت و من از پشت چشمای بسته حس کردم یه خبرایی هست .. چشمامو باز کردم و با یه کیک قلبی قرمز خوشرنگ مواجه شدم .. و گفت : عزیزم سالگرد ازدواجمون مبارک .. من یهو چشمام چهارتا شد از اینکه مطمعن بودم یادش نیست ! مثل بقیه مناسبتها .. و درجا نشستم روی تخت گفتم وااااااای مرسی عزیزم ... باورم نمیشه این خودتی؟ 

گفت تمام نقشه های منو با نرفتن به خونه خواهرت خراب کردی من و خواهرت کلی برنامه داشتیم .. گفتم خب سوپرایز همینه دیگه تو شرایط غیر متعارف باید باشه و بهرحال مرسی که یادت بود ... گفت ببریمش؟ گفتم عزیزم تو چشمای من خوابو میبینی؟ و درجا سرم افتاد رو بالش .. گفت پس شب میبریم گفتم اره .. هنوز ه اره رو نگفته بودم که خوابم برد ..

من ساعت ۴ خوابیدم .. و ساعت ۷ بیدار شدم دوش گرفتم و خونرو مرتب کردم و کارارو انجام دادم تا کوهنورد برگرده خونه .. لباسای خوشگل پوشیدیم و  کاشتن گوشی روی میز برای عکسای سه نفره  و یکم تزیینات جزیی میزمون اولین سالگرد ازدواجمون رو جشن گرفتیم .. خیلی ساده و مختصر ولی با کلی حس خوب .. 

دراز کشیده بودم روی مبل سه نفره بعد از خوردن کیک و فینگیلی حساااااااااااااابی غلت میزد جوریکه دیگه خندم میگرفت با هر تکونش .. اونم تو شکم من سالگرد گرفته بود.  :))

هشتاد و هشت

روزهای من و فینگیلی و کوهنورد مثل برق میگذره .. سنگین شدم .. اونم یهویی انگار سر یک هفته یه وزنه به شکمم اویزون کردن و من خودمو میکشونم به جلو .. 

خیلی گرمم میشه .. خیلی معدم اذیت میشه .. خوابم بد شده .. جوریکه اکثر روزا دیر میرسم شرکت .. همین الان به معنای واقعی دارم چرت میزنم و تایپ میکنم ..


لگد میزنه وقتایی که من میرم تو کار و تمرکز میکنم میفهمم بد نشستم و سریع تغییر حالت میدم .. و فینگیلی اروم میگیره ..


چند شب پیش که انگار دورخیز میکرد و خودشو میکوبوند به شکمم و آهم درومد .. چندین بار اینکار کرد.. نمیخوام ناشکری کنم چون این تکونا و حرکات نشونه ی سالم بودنشه اینکه تحرک داره و زنده و سرحاله ..


خلاصه اینکه افتادم تو سربالاییه بارداری اخرای ماه ششم و اوایل ماه هفتم .. و از این بعد تا لحظه ی زایمان سختتر میشه ..


خواهر کوهنورد هم بارداره و جدیدا خبر دار شدیم .. ولی اون تهوع داره و حالش خوب نیست .. پسرک من ۵ ماهشه وقتی بچه اون بدنیا بیاد .. پسرک من شیرین شده و اون هنوز نوزاده .. ایشالا صحیح و سالم باشه..


به سالگرد ازدواجمون نزدیک میشیم .. ایده و برنامه خاصی تو ذهنم نیست خوبیش اینه ک روز جمعه هست که امیدوارم کوهنورد شیفت نباشه اون روز.. اگر کاری کردیم برای اون روز میام و میگم اگه هم خبری نشد بدونین همچنان بی ذوقی درونمون شعله وره :))